مسیرهای عصبی در مغز پرنده می تواند بسیار پیچیده باشد و دانشمندان طیور در ایستگاه آزمایشی کشاورزی آرکانزاس را به استفاده از فناوری تصویربرداری سه بعدی برای تحقیق و آموزش واداشت.
ایستگاه آزمایش کشاورزی بازوی تحقیقاتی بخش سیستم کشاورزی دانشگاه آرکانزاس است.
پارکر استرایت، دانشجوی فارغ التحصیل علوم طیور در کالج کشاورزی، غذا و علوم زیستی دیل بامپرز در دانشگاه آرکانزاس، اخیراً جایزه عالی را برای بهترین ارائه شفاهی در حوزه فیزیولوژی و تولید مثل در نشست سالانه انجمن علوم طیور در سن دریافت کرده است. آنتونیو، تگزاس
استرایت و تیم تحقیقاتی او می خواستند مسیر تکتوفوگال، مسیر بینایی اولیه در جوجه ها را مدل کنند.
تصاویر دو بعدی فقط می توانند اطلاعاتی را در یک سطح آناتومیک در مغز یک موجود زنده ارائه دهند. تکنیک های سه بعدی برای تجسم مجموعه کامل ساختارها، اتصال و عملکرد آنها حیاتی هستند. تیم tension dur از هیستوشیمی و توموگرافی کامپیوتری با کنتراست مبتنی بر ید منتشر (diceCT) با برنامه‌های بازسازی داده‌ها مانند Brainmaker، Avizo و Blender برای ایجاد مدل‌های تعاملی سه بعدی خود استفاده کردند.
استرایت می‌گوید: «هیستوشیمی از معرف‌های شیمیایی مانند رنگ‌ها برای رنگ‌آمیزی بافت استفاده می‌کند تا امکان تجزیه و تحلیل تصویر را به آن بدهد.» DiceCT بسیار شبیه به MRI است، اما از ید برای رنگ‌آمیزی بافت استفاده می‌کند تا بتوان گروه‌هایی از سلول‌ها را از مجاری فیبر مشخص کرد و با استفاده از اسکن اشعه ایکس برای برش دیجیتالی مغز، تصویربرداری می‌شود.»
ید مورد استفاده در diceCT دائمی نیست و می‌تواند بدون آسیب رساندن یا تغییر شکل بافت از بافت نمونه خارج شود، که برای یکپارچگی تصویربرداری سه بعدی مهم است.
استرایت گفت: «زیبایی تکنیک‌هایی که ما استفاده می‌کنیم این است که برگشت‌پذیر و غیرمخرب هستند و به شما امکان می‌دهند داده‌های مکانی و ساختاری دقیق‌تری برای اجزای سیستم‌های عصبی به دست آورید. حفظ شکل‌گیری ساختاری طبیعی مغز برای دستیابی به دقت بالایی در مواردی مانند مکان نسبی، حجم، ابعاد خطی و اتصال بسیار مهم است.
استرایت گفت: «کاری که این روش‌ها می‌توانند انجام duyenvietfashion دهند این است که امکان تولید مدل‌های پیچیده‌ای را فراهم کنند که می‌توانند هم در تحقیقات و هم در آموزش استفاده شوند. “این به دانش آموزان و کسانی که در این زمینه هستند اجازه می دهد تا یک مسیر پیچیده را به شیوه ای موثرتر یاد بگیرند.”
او گفت که تحقیقات استرایت را می توان در سناریوهای مختلفی به کار برد.
استرایت گفت: «نشان دادن کاربرد تکنیک‌هایی که استفاده می‌کنم مهم است، زیرا در حالت ایده‌آل می‌توان از آن برای سایر سیستم‌های عصبی در پرندگان و سایر مهره‌داران استفاده کرد.
استرایت همچنین تحقیقات خود را در سمپوزیوم بین المللی غدد درون ریز پرندگان در ادینبورگ، اسکاتلند ارائه کرد. در آنجا او به دلیل ارائه پوستر خود به عنوان نایب قهرمان جایزه پژوهشگر اولیه شغلی شناخته شد. این دو جایزه بر اساس بیشترین تعداد آرا توسط تمام نمایندگانی که در جلسه شرکت کردند و در پایان جلسات پوستر رای دادند، تعیین شدند.
استرایت گفت: «برای کاری که انجام داده‌ام از رضایت و اعتبار غلبه کردم و از اینکه می‌دانستم تحقیقاتی که انجام می‌دهم معنادار است، احساس رضایت کردم.
تیم تحقیقاتی استرایت شامل وین کوئنزل، استاد فیزیولوژی و غدد عصبی در مرکز عالی علوم طیور و پل گیگناک، دانشیار پزشکی سلولی و مولکولی در دانشگاه آریزونا بود. بودجه این پروژه از طریق کمک مالی صدراعظم که به کوئنزل و گیگناک اعطا شده بود، تامین شد. بودجه اضافی توسط کمک مالی موسسه علوم زیستی آرکانزاس به کوئنزل ارائه شد.
درباره بخش کشاورزی: مأموریت بخش کشاورزی سیستم دانشگاه آرکانزاس تقویت کشاورزی، جوامع و خانواده ها از طریق اتصال تحقیقات قابل اعتماد به اتخاذ بهترین شیوه ها است. از طریق ایستگاه آزمایش کشاورزی و خدمات ترویج تعاون، بخش کشاورزی کار تحقیق و توسعه را در سیستم آموزشی اعطای زمین تاریخی کشور انجام می دهد. بخش کشاورزی یکی از 20 نهاد در سیستم دانشگاه آرکانزاس است. این دفاتر در تمام 75 شهرستان در آرکانزاس و دانشکده در پنج پردیس سیستم دارد. بخش کشاورزی سیستم دانشگاه آرکانزاس همه برنامه ها و خدمات توسعه و تحقیقات خود را بدون توجه به نژاد، رنگ، جنسیت، هویت جنسی، گرایش جنسی، منشاء ملی، مذهب، سن، ناتوانی، وضعیت تاهل یا جانبازی، اطلاعات ژنتیکی یا هر وضعیت دیگری که از نظر قانونی محافظت می شود، و یک کارفرمای اقدام مثبت/فرصت برابر است.
منابع: التكنولوجيا والاختراعات